Ve İbrahim gece yarısı uyandı ve tek oğlu İshak’a dedi ki: “Bir rüya gördüm ki, ordan Tanrı bana oğlunu kurban et dedi, onun için pantolonunu giy.” Ve İshak titredi ve dedi ki: “Peki sen ne dedin? Yani sana bunu söylediği zaman demek istiyorum.” “Ne diyeceğim?” dedi İbrahim “Gecenin saat 2’sinde iç çamaşırlarımla Kainatın Yaratıcısı’nın karşısına dikiliyorum. Bir de tartışayım mı yani?” İshak babasına “Peki, Tanrı neden benim kurban edilmemi istediğini de söyledi mi sonra?” diye sordu. Ama İbrahim dedi ki: “İman edenler soru sormazlar. Şimdi gidelim çünkü yarın çok işim var.”

Ve Sarah, İbrahim’in niyetinin kötüye gittiğini duyunca dedi ki: “Gördüğünün Tanrı olduğunu nereden biliyorsun? Eşek şakası yapmayı seven bir arkadaşın olamaz mı yani? Çünkü Tanrı eşek şakasından nefret eder ve bunu yapanı her kim olursa olsun düşmanlarının eline ulaştırır, hem de ücretsiz olarak.” Ve İbrahim dedi ki: “Çünkü biliyorum Tanrı olduğunu. Derin bir uykuydu, ses rezonanstaydı ve iyi modüle edilmişti ve çölde böyle bir gürlemeyi başka kimse yaratamaz.” Ve Sarah dedi ki: “Yani bu saçma sapan hareketi yapacak mısın?” Ancak İbrahim ona dedi ki: “Doğrusunu istersen evet, çünkü Tanrı’nın sözlerini tartışmak bir kişinin yapabileceği en kötü şeydir, özellikle de ekonomi bu haldeyken.”

Ve böylece İshak’ı aldı ve belli bir yere götürdü ve onu kurban etmeye hazırlandı, ancak son anda Tanrı İbrahim’in elini tuttu ve dedi ki: “Böyle bir şeyi nasıl yaparsın?” Ve İbrahim dedi ki: “Ama siz demiştiniz ki-” “Ne dediğime boş ver” dedi Tanrı. “Önüne çıkan her saçma sapan fikri dinler misin sen?” Ve İbrahim çok utandı. “Şeyy -tabii dinlemem… hayır.” “Ben sana şaka olsun diye İshak’ı kurban et diyorum, sen hemen koşturuyorsun.”

Ve İbrahim dizleri üzerine çöktü, “Görüyorsun işte senin ne zaman şaka yaptığını kesinlikle anlamıyorum.” Ve Tanrı “İnanmıyorum. Espriden hiç anlamıyorsun” diye gürledi. “Ama biricik oğlumu size sunmak istemem, sizi ne kadar çok sevdiğimi göstermez mi?” Ve Tanrı dedi ki: “Bu bazı kimselerin rezonansta olan ve iyi modüle edilmiş bir sesin vereceği her emre ne kadar eşekçe de olsa uyacaklarını kanıtlar.” Ve Tanrı bundan sonra İbrahim’e gidip yatmasını ve ertesi gün odasına uğramasını söyler.

-Woody Allen, Tomarlar (Tüysüz)