Geçen yıldan yazılmamış konser/seyahat kalmasın motivasyonu var (ve bu bize bir Kopenhag gezi yazısı getirecek) ama Lower Dens konserini yazmadan rahat edememem yalnız bundan değil. Teksas’ta doğup Baltimore’a göç eden müzisyen Jana Hunter‘ın 2010’da kurduğu Lower Dens, ilk albümleri Twin-Hand Movement‘tan beri çamurlu sound’uyla kulağımda dönüp duruyor. Davulun lokomotif gibi ilerleyen ritminin etrafında salınan efektli gitarlar ve synth’in yarattığı ses coğrafyası hayli çekici. İçimdeki yerleri son albümleri Nootropics‘in etkileyiciliğiyle daha da sağlamlaştı. Hatta albümün single’larından Propagation 2012’de en çok dinlediğim şarkılardan oldu. Haliyle konser haberini aldığımda da keyiften dört köşe oldum.
Lower Dens öncesi sahne alan Minneapolis çıkışlı folk grubu Dark Dark Dark, geçtiğimiz yıl üçüncü albümü Who Needs Who‘yu yayımladı. Solist Nona Marie Invie’nin sempatikliğine rağmen kendimi müziklerine veremedim ama salonda sevenleri boldu. Ben daha çok sahnenin kenarından grubu izleyen Lower Dens üyelerini kestim. Ortaokulda en arka sırada oturan, pek kimseyle konuşmayan tipler vardır. Bir gün bir sebepten yan yana gelirsiniz ve bir bakarsınız Pavement dinliyor. Sonic Youth’un şarkı sözlerini yazmış defterine ya da Pixies kasedi çekip getirmiş size. Jana Hunter işte onlara benziyor. İçinden ne çıkacağı bilinmeyen, kapalı bir kutu. Sahnede sakin, hatta biraz çekingen bile denebilir. Perdeye yansıtılan psychedelic izohipslerin ışığı düşüyor yüzüne arada bir, onun dışında tamamen karanlıkta. Bir ona bir gitarist Geoff Graham’a takılıyor gözüm. Grubun sahnedeki dayanakları onlar.
İki başarılı albümden şarkıları makine gibi takır takır çalıyorlar. Albüm kayıtlarına çok yakın tınlıyor çaldıkları. “Sesini duyamıyoruz” diye yakınanlara sahneye yaklaşmalarını tavsiye ediyor Jana Hunter (yine de mikrofonunun sesini biraz açtırıyor). Ne gruptan seyirciye çok muhabbet var, ne seyirciden gruba aşırı ilgi. Biraz “seviyeli” geçiyor konser ama bu, etkisinden bir şey kaybettirmiyor. Şarkılar hipnotize edici, seyirciyi içine çekip müziği tek başına deneyimlemeye çağırıyor. Lower Dens’i bence tam zamanında izliyoruz. Nootropics hala sıcak. Kendileriyle İstanbul’da başka buluşmalarımız olacağını da tahmin ediyorum. Jana Hunter kaynağı kuruyacak gibi değil.
No Comments