Bazı günler tesadüfler daha anlamlı geliyor. Sabah KPSS başvurusu yapmak için iki buçuk saat sırada bekledikten sonra kaydımı yapan görevlinin Sinema-TV mezunu çıkması gibi. Ben kendimi gayet kötü hissederken o, adımı beğendi ve doğacak kızına isimler biriktirdiği kağıda yazdı. Sonra benim için bugün dileyebileceği en güzel şeyi diledi: “Umarım yolun buraya bir daha düşmez.” Binadan çıktığımda içim soğuk değildi artık. İnsanlar çoğunlukla berbat. Ama bazen farkında olmadan yaptıkları ufacık şeylerle beni mutlu ediyorlar. O zaman onları seviyorum. Bir süreliğine.