Çocukluğumun karanlık ve sobasız, bir süre sevilip sonra unutulmaya bırakılan eşyalarla dolu salonlarından 30’larıma taşıdığım şeylere bakıyorum. Varlığını, kütlesini, kokusunu hissetsem de hiç gözümü dikip bakmamışım çoğuna. Neye benziyorlar, kulağıma neler…
Nereye gideceğini bilmediğimiz ama yoldan çıktığından emin olduğumuz, dürüst olmak gerekirse rotası hakkında pek de umut beslemediğimiz ülkede, maddi ve manevi kayıpların ortasında, alışveriş platformu linklerinin bize hala alım gücümüz varmış…
Sokağa atılan ilk adımların tedirginliği, sıcak hava ve nemin etkisiyle yerini maskemizi indirebileceğimiz tenha sokak aralarının küçük mutluluklarına bırakıyor. İstanbul’da müze ve galeriler bir süredir Covid-19 önlemleriyle açık. Kültürel hayatın önemli…
Sıcak günler, yağmurlu günler, maskeli günler, sisli günler. Hayatımızda en çok kullandığımız kelimeler yeni normal olmuşken, telefonlarımızın albümlerinde yemek fotoğrafları, alışveriş listelerimizin tepesinde temizlik ürünleri, içimizde en basit şeylere özlemler birikmeye…
Bir ekrana bakmanın insanı sakinleştirmesi bugünlerde pek olası değil, eğer izlediğimiz sevdiğimiz bir sanatçının videosu ya da konseri değilse. Algılarımızı başka bir dünyaya açıp hayatımızın bildiğimiz biçimini geride bırakırken bu videolara…
Ne yapıyoruz biz ki? Bunu sadece kendime değil, yakaladığım herkese soruyorum. Günün büyük bölümünde dışarıda olduğum ve evde neredeyse hiç yemek yapmadığım bir düzenden üç öğün ev yemeğine, haftada 1 radyo…
Kırk yıla yaklaşan kariyerinde efsanevi Gelişim Orkestrası ve Mozaik gibi oluşumların yanı sıra yurt içinden ve dışından birçok müzisyenle çalışan Sumru Ağıryürüyen ve çoğumuzun Replikas ile tanıdığı, müziğin pek çok alanına…
Geride bıraktığımız iki ayda çoğumuz için aynı kısıtlı mekanda birleşen ev ve iş rutinlerinin yanı sıra kendimizi iyi hissetmek, kafamızı boşaltmak, eğlenmek ya da bilgi almak için yaptıklarımız da dönüşüme uğradı.…
Şarkılarla birçok şeyin sağlamasını yapmak mümkün. Yıllar önceki heyecanlar duruyor mu, hiç çıkamayacağız sandığımız kuyuların yerini dahi unutmuş muyuz, vücudumuzdaki görünür/görünmez izler ufalmış mı, karanlık odalara kilitleyip ölmesini beklediğimiz korkular seneler…
Gözümüzü yeni albüm, EP ve single’lara çevirdiğimiz müzik turunda bu hafta yol ikiye ayrılıyor. Bir yanda sakin vokaller, acelesiz ritimler, dinledikçe açılan şarkılar; diğer yanda ele avuca sığmayan enerji ve söyleyeceğini…